<p><strong>Marsmuziek….</strong></p><p>Hier zit ik dan, op mijn stageadres in Berlijn, met het verzoek om herinneringen op te halen aan die goeie oude tijd dat ik nog bij Melodia zat, en dan met name wat de website betreft. Gek genoeg is één van de eerste dingen die in mij opkomt de discussie over de muziek die er gespeeld moest worden. De keuze ging dan tussen de zogenaamde orkestmuziek, lichte muziek en marsmuziek, vooral dat laatste was voor bepaalde personen een principekwestie. Marsmuziek… hmm, daar hadden ze hier vroeger toch ook wat mee?</p><p><strong>Diepteinterviews</strong></p><p>Ooit had Melodia een levendig webportal, onderhouden door de trombonesectie, die van nature al zo goed waren dat ze niet meer hoefden te oefenen en hun tijd in nuttigere zaken konden steken. Behalve de laatste nieuwtjes waren daar ook echte diepteinterviews te vinden. Wat mij nog bijstaat is onder andere een levendig gesprek met kleurrijke melodiaan Else – geboren onder de rook van Leiden – en een uitgebreid profiel van de illustere toeteraar Piet.</p><p><strong>Special Reports</strong></p><p>Behalve diepzinnige interviews verschenen er ook met enige regelmaat heuse online specials, zo werd er tussen het bananeneten door ooit live verslag gedaan van het concours in Drachten. Dat er in het juryrapport stond dat de trombones wel erg goed hoorbaar waren werd door de trombonesectie uiteraard met gepaste trots, en door de rest met gemengde gevoelens, ter kennisgeving aangenomen. Verder werd er onder andere uitgebreid gerapporteerd over Greetje’s bruiloft. De meest spraakmakende special ging wellicht over Denemarken, waar we te gast waren bij de Bang & Olufsen big band. Het staat mij levendig bij dat de trombonesectie voornamelijk was geïnteresseerd in het Deense bier en gedestilleerd – wat onze kamer tamelijk populair maakte bij de andere ‘jongere’ melodianen, en Auke Hibma. Echter, bij een controle door de Melodia ordedienst ging de hele vooraard met beleid het raam uit, even later ging één van ons dit achterna om het weer naar binnen te halen, deze persoon kwam vervolgens het raam helaas niet meer in en moest in boxershort via de hoofdingang weer naar binnen.</p><p><strong>Wie weet hoe Melodia eet?</strong></p><p>Thuis in Bant ligt ook nog ergens een koffertje te verstoffen met alle geheimen over het roemruchte ‘Wie weet hoe Melodia eet’. Het leek de Trombonesectie (de harde kern, Richard en ik) een goed idee om bij melodianen op bezoek te gaan, mee te eten en hier vervolgens uitvoerig verslag van te doen op de website. Dat uitvoerige verslag, inclusief foto’s en door elke melodiaan die we bezocht hebben beschilderde schort inclusief etensresten, bevindt zich vooralsnog echter nog in die koffer. Wat mij met name nog bijstaat zijn de spruitjes met pindasaus van Johanna (ik heb het laatst nog klaargemaakt voor 80 buitenlandse studenten), onze kookbelevenissen bij Else, de kip kerrie van Catrien, de gourmet en het daarbijbehorende bier – en Boswandeling naar ik meen – van de familie Kuiken, ons bezoek aan Marcella en Hans, ons uitstapje naar de familie Hibma en de bijna gelukte aanslag op de trombonesectie door Hilda met haar complete kip (met botjes). Meest bijzondere editie van deze rubriek was wellicht ons bezoek aan voormalig saxefoniste Suzan Broers in Noord Holland – inclusief echte Kermis – waar ons de volgende ochtend bij het openen van onze tent een heus bierontbijt te wachten stond. </p><p>Ik heb helaas geen plek meer om het over de befaamde kerst CD van de trombonesectie te hebben – sublieme kwaliteit – maar het lijkt me duidelijk dat daar in december een speciale jubileum uitgave van verschijnt. </p><p>Peter Koekoek</p>
